Կոստան Զարեանի մասին մենագրութիւն ռուսերէնով

ԱՐԾՈՒԻ ԲԱԽՉԻՆԵԱՆ

 

Անցած տարի Միւնխէնում գործող LAP LAMBERT Academic Publishing հրատարակչութիւնը Համացանցից տեղեկացել է երեւանցի գրականագէտ Նարինէ Պետրոսեանի՝ հայ գրականութեան դասական Կոստան Զարեանի մասին պաշտպանած ատենախօսութեան մասին եւ դիմել է նրան՝ առաջարկելով ռուսերեն թարգմանութեամբ տպագրել նրա աշխատութեան մի մասը: Դժուար է ասել, թէ որն է եղել Կոստան Զարեանի հանդէպ հետաքրքրութիւնը Միւնխենում (քաղաք, որտեղ գրողը երիտասարդութեան տարիներին մէկուկէս տարի բանտ է նստել՝ ռուս յեղափոխական շարժմանն աջակցելու համար): Սակայն փաստն ուրախալի է, որ եւրոպական մի հրատարակչութիւն լոյս է ընծայում գիտական աշխատութիւն մի հայ հեղինակի մասին, որը հայաշխարհում անգամ բաւարար չափով յայտնի չէ: Փաստն ուրախալի է, անգամ եթէ հրատարակութիւնը տիրաժաւորուած չէ, այլ տպագրւում է միայն Համացանցով պատուէր ստանալու պարագայում եւ ուղարկւում է պատուիրատուին (վերջին տարիներին տարածում գտնող մի երեւոյթ):

Meline Toumani, the Armenian Genocide and the Politics of Appeasement

Christopher Atamian

 

Meline Toumani's puzzling and sometimes maddening first book There Was and There Was Not: A Journey Through Hate and Possibility in Turkey, Armenia and Beyond purports to analyze the hatred still separating Armenians and Turks on the eve of the one hundredth commemoration of the Armenian Genocide. The biggest problem with the exposé lies perhaps in Toumani's underlying assumptions, i.e. that Armenians and Turks all hate each other and in equating victim and perpetrator. Toumani is usually a fluid writer, but here she gets lost in an often muddled and contradictory analysis.

Éxito turco: las mil y una polémicas detrás de la telenovela del momento

Denise Rabin

 

Desde Avenida Brasil que no se veía un furor similar. La nueva telenovela de origen turco Las mil y una noches, que se emite en el prime time de El Trece TV, cautivó los corazones de miles de argentinos y cada noche arrasa con 20 puntos de rating (dos millones de espectadores sólo en la Capital y el conurbano), y sigue creciendo. Además, se volvió un fenómeno viral en Internet, donde se pueden ver los 176 capítulos completos.

Y, como suele ocurrir con los grandes éxitos, éste no está exento de polémica. Desde el Consejo Nacional Armenio de Sudamérica (CNA) se cuestionó que se exhiba "una Turquía de fantasía que evita mostrar a un Estado y gobierno represor en la plaza Taksim, que tiene el triste récord de ser el país con mayor cantidad de periodistas presos, que oprime a minorías como la kurda, que no tiene escrúpulos en bloquear Facebook o Twitter frente a escándalos políticos para evitar la difusión de las críticas opositoras. Turquía es, en estos programas, alfombras, café, música y relaciones parentales fuertes".

European Court of Human Rights Hears Genocide Denial Case Perinçek vs. Switzerland

The European Court of Human Rights (ECHR) held a Grand Chamber hearing on January 28, 2015 in Strasbourg (France) in the case of Dogu Perincek v. Switzerland. The case stems from a Swiss court verdict that in 2007 fined Perincek, a Turkish ultranationalist activist and chairman of Turkey’s Workers’ Party, over his 2005 statement calling the Armenian Genocide an “international lie.” In appealing to the ECHR, Perincek’s defense argued that the Swiss court violated Perincek’s right to freedom of expression; the court ruled in their favor in December 2013. On March 7, 2014, Switzerland filed an appeal, which led to today’s hearing.
A first-rate legal team, which included renowned human rights lawyers Geoffrey Robertson and Amal Alamuddin Clooney, as well as Armenia’s Prosecutor General Gevorg Kostanyan, represented Armenia at the ECHR.The government of Switzerland has also joined the appeals process, as have two Turkish human rights organizations that have submitted legal briefs in favor of Armenia.

Armenian-Turkish Solidarity Against Hatred: The Perincek Case before the European Court

Payam Akhavan is a Professor of International Law at McGill University in Montreal, Canada, and a Visiting Fellow at Oxford University.  He was previously a UN prosecutor at The Hague and has served as counsel in leading cases before international courts and tribunals.  He spoke to CivilNet about his representation of a coalition of Armenian and Turkish NGOs that have intervened in the Perincek case, heard by the Grand Chamber of the European Court of Human Rights in Strasbourg on January 28, 2015.  Dogu Perincek, an ultra-nationalist Turkish politician and member of the Talat Pasha Committee, had been convicted in Switzerland for incitement to discrimination for having called the Armenian Genocide an “international lie”.  Before the European Court, he succeeded in arguing that his freedom of expression had been violated, and that he was not promoting hatred, because he was only questioning the legal classification of the events of 1915, which he did not deny.  After a campaign by Armenian and Turkish NGOs, the Swiss government was persuaded to appeal the case to the Grand Chamber of the European Court, to try and reverse this flawed decision.

Պետական աղաւաղուած զինանշան. առիւծների փոխարէն՝ փիսոներ

ՆԱՅԻՐ ԵԱՆ

 

Խօսքը, պատկերն ու ձայնն անդիմադրելի ազդեցութիւն ունեն. դեռ անտիկ փիլիսոփաներն են դրանում համոզուել ու խորհուրդներ տուել կայսրերին: Դա է պատճառը, որ արքաներն ու զաւթիչները հասարակութեան վրայ իշխելու համար խօսքի արուեստին տիրապետող հռետորներ են ունեցել իրենց կողքին, ստեղծել են ազդեցիկ, վախ ներշնչող զինանշաններ:

The Armenians of Singapore: An Historical Perspective

 Nadia Wright

Travellers visiting the bustling city-state of Singapore may not be aware of the great impact made by the Armenians who form one of its smallest minorities. Between 1820 and 2000, fewer than 700 Armenians ever lived in Singapore. Although most were transient, with a mere 12 families residing for three generations, they have left a legacy incommensurate with their numbers. Along with the Church of St. Gregory the Illuminator, the oldest existing church in Singapore and its parsonage, there are other reminders of the Armenian presence. These include Raffles Hotel, the Straits Times newspaper, and Singapore’s national flower, Vanda Miss Joaquim.

Խափանարարութեան վարկածը Գիւմրիի քրէական գործին մէջ

ԿԱՐՕ ԱՐՄԷՆԵԱՆ

Հայ-ռուսական յարաբերութիւններու կացինահարումով շահագրգռուած ամէնէն հաւանական ուժը տարածաշրջանին մէջ Ալիեւն է՝ իր կողքին ունենալով, առաջին հերթին, Թուրքիոյ հետախուզական մեքենան: Պէտք է ենթադրել, որ Գիւմրիի քրէական գործին հարցաքննութիւնները մեծ թափով առաջ կը տարուին այս կէտին վրայ թէ՛ ռուսական եւ թէ հայկական հետաքննիչ մարմիններուն կողմէ: Եւ առայժմ ոչինչ յայտնի է ոճիրի դրդապատճառներուն (motive) մասին: Աւելի ճիշդ, այն քիչն իսկ (որպէս դրդապատճառ), որուն մասին կը խօսուի հրապարակաւ, շատ հեռու է համոզիչ ըլլալէ: Յստակ եւ համոզիչ դրդապատճառի մը չգոյութիւնը ինքնաբերաբար, եւ հետզհետէ աւելի՛, կը հաստատէ հաւանականութիւնը միջազգային ծաւալով հետապնդուող խափանարարական գործողութեան մը, որուն վերջին օղակն է միայն Պերմեակով: Այս առումով, ներկայիս կալանքի տակ գտնուող այս կասկածեալը հետաքննութեան գործին ամէնէն թանկագին աղբիւրն է: Իր կեանքին ապահովութիւնը պէտք է դիտել որպէս ռազմավարական առաջնահերթութիւն:

"The Armenians want an acknowledgment that the 1915 massacre was a crime"

Geoffrey Robertson

 

Just before the invasion of Poland, Adolf Hitler urged his generals to show no mercy towards its people – there would be no retribution, because “after all, who now remembers the annihilation of the Armenians?” As the centenary of the Armenian genocide approaches – it began on 24 April 1915, with the rounding up and subsequent “disappearance” of intellectuals and community leaders in Constantinople – remembrance of the destruction of more than half of the Armenian people is more important than ever. Although, as Hitler recognised in 1939 (and it is still the case today), the crime against humanity committed by the Ottoman Turks by killing the major part of this ancient Christian race has never been requited, or, in the case of Turkey, been the subject of apology or reparation.

SARF Issues Announcement About Armenian Refugee Immigration to the United States

The Syrian Armenian Relief Fund issued a statement, published on January 23, 2015 in "Asbarez," regarding Syrian-Armenian refugees interested in immigrating to the US.The text in particular says:

"In recent weeks, public announcements have been made throughout the Armenian community that the United Nations High Commissioner of Refugees along with the United States government have initiated a Syrian resettlement program to assist individuals and families who have become displaced as a result of the continuing unrest in the country.

Յայտարարութիւն՝ ԱՄՆ գաղթով հետաքրքրուած սուրիահայերուն

Սուրիահայութեան Օժանդակութեան Միացեալ Մարմնի (Syrian Armenian Relief Fund, ՍԱՐՖ/SARF) գործադիր մարմինը յայտարարութիւն մը հրապարակած է, որ լոյս տեսած է «Ասպարէզ»ի Յունուար 23ի թիւին մէջ, ուր ի մասնաւորի նշուած է.

«Վերջին շաբաթներուն ընթացքին, կարգ մը յայտարարութիւններ եղած են հանրութեան, թէ Միացեալ Ազգերու Գաղթականներու Գերագոյն խորհուրդը եւ Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներու կառավարութիւնը նախաձեռնած են սուրիացիներու վերաբնակեցման ծրագիրի մը, օգնելու համար անհատներու եւ ընտանիքներու, որոնք տեղահանուած են երկրին անապահով վիճակի շարունակման հետեւանքով:

Code Name “Haiko”: Discovering the Last Unknown Participant in Talaat Pasha’s Liquidation

The Zohrab Center in New York inaugurates its Spring Armenian enrichment series on Thursday, February 5 with a real-life detective story by Dr. Vartan Matiossian.
In 1921 the mastermind of the Armenian Genocide, Talaat Pasha, was killed in a Berlin street by a young avenger, Soghomon Tehlirian. This was the final act of Operation Nemesis, planned and partially carried out between 1919 and 1922 to fulfill the justice to the Armenian people that many believed had been denied them by tribunals.

Հարցազրոյց հայ գրականութեան թուայնացման ծրագրի համահեղինակ Մերուժան Կարապետեանի հետ

«Նոր Յա­ռաջ» - Դուք թուայ­նա­ցու­ցած էք հայ­կա­կան դա­սական գրա­կանու­թիւնը։ Կը խնդրէինք այդ առնչու­թեամբ որոշ ման­րա­մաս­նութիւններ փո­խան­ցել։
Մե­րու­ժան Կարապետեան - Ինչպէս ըսիք, մենք թուայ­նա­ցու­ցած ենք 5-18 դա­րերու հայ դասական գրա­կանու­թիւնը, այ­սինքն մա­տենա­գիր Կո­րիւ­նէն մին­չեւ աշուղ Սա­յեաթ Նո­վա։ Այս նիւ­թե­րը 1999 թուակա­նէն արդէն ազատ օգ­տա­գործման հա­մար զե­տեղած ենք համացան­ցի վրայ։ Ընդհա­նուր առ­մամբ շուրջ 3.000 միաւոր գրա­կանու­թիւն, որ պատ­կեր չէ, այլ թուայ­նա­ցուած, որ բաժ­նուած է գլուխնե­րու, ըստ հե­ղինակ­նե­րու անուննե­րուն եւ գոր­ծե­րուն։

The Gyumri Killings: Beyond the Legal Arguments

Houry Mayissian

 

More than a week since the Gyumri killings, the city and Armenia at large are still struggling to come to terms with the heinous crime that wiped out an entire family. As the massacre’s youngest victim, six-month-old Seryozha Avetisyan succumbed to his injuries on Monday, many questions remain unanswered; chief among them – what happens to the culprit?

The Heydar Aliyev Era Ends in Azerbaijan Not with a Bang but a Whisper

Richard Kauzlarich (*)

 

“… [O]ur path is clear…. The system of government and style of society we are developing in Azerbaijan is based on Western values, including democratic pluralism, the free market economy, and a secular republic that respect (sic) universal human rights.”

Heydar Aliyev (quoted by Thomas Goltz in Azerbaijan Diary pg. 477)

On December 3, 2014 the Heydar Aliyev era in Azerbaijan ended. With it went the previously close political relationship between the United States and Azerbaijan. Heydar Aliyev, who was President of Azerbaijan from 1993 until his death in 2003, presided over a foreign policy that emphasized energy relations with the West, and political and security engagement with the United States and a range of transatlantic institutions, such as the Organization for Security and Cooperation in Europe (OSCE), the Council on Europe (COE), European Union (EU) and NATO. This policy eventually also led to Azeri military support for U.S. operations in Kosovo, Iraq and Afghanistan. His son and successor, Azerbaijan’s current president Ilham Aliyev, has increasingly moved away from his father’s path and now seems to have approved a final rupture with the past.

«Պէտք է ձերբազատուել այդ բարդոյթից, Ցեղասպանութեան 100-ամեակը վերջը չէ». Հայկ Դեմոյեան

Հայոց Ցեղասպանութեան 100րդ տարելիցին նուիրուած միջոցառումները համակարգող խորհրդի քարտուղար, Հայոց Ցեղասպանութեան թանգարան-ինստիտուտի տնօրէն Հայկ Դեմոյեանը համաձայն է, որ թէ՛ Սփիւռքում եւ թէ Հայաստանում շատերն են իրենց հարց տալիս. իսկ ի՞նչ է լինելու 100ամեայ տարելիցից յետոյ: Ըստ նրա, թուրքերը նոյնպէս հէնց դրան են սպասում, որ ալիքը կը գայ, կ՛անցնի: Դեմոյեանը Tert.am-ի հետ զրոյցում ընդգծում է, որ պէտք է ձերբազատուել այդ բարդոյթից, 100ամեայ միջոցառումների շարքին կը յաջորդեն այլ միջոցառումներ, մինչեւ վերջնական արդիւնք:

Ների՛ր, Հայաստան

ՍԵՐԳԷՅ ԳԱՊՈՆՈՎ

Հայաստանի խոշորագոյն քաղաքներում` Երեւանում ու Գիւմրիում մի քանի օր շարունակ տեղի են ունենում ցոյցեր` պահանջով 102-րդ ռազմաբազայի զինծառայող Վալերի Պերմեակովին յանձնել տեղի արդարադատութեանը:

2014ին՝ վերջին տարիներուն հետ բաղդատելով, մեծ քանակութեամբ գիրք տպուած է Հայաստանի մէջ

Գրականագէտ Արքմենիկ Նիկողոսեան 2014 տարին կարեւոր նկատած է առաջին հերթին գրահրատարակչական ոլորտին մէջ արձանագրուած արդիւնաւէտ գործունէութեան համար: Ան այս մասին խօսած է «Հայոց Աշխարհ»ի թղթակից Ռուսլան Թաթոյեանի հետ ունեցած զրոյցին ընթացքին։

World Jewry Cannot Become A Tool in the Hands of Anti-Armenian Propagandists

Rimma Varzhapetyan-Feller (*)

On the eve of the 100th anniversary of the Armenian genocide, when civilized humanity stands together with Armenia and the Armenian people, and honors the memory of one and a half million innocent victims, killed in the Ottoman Empire, Turkish-Azerbaijani propaganda has become more aggressive. Pursuing a goal to distract the attention of the international community and attract support from different Jewish community structures, targeted efforts have been exerted recently to cast a shadow on Armenian-Jewish relations through publications of ordered and one-sided articles in various media outlets. At the same time, one should mention that those attempts cannot but fail. The history of the two ancient peoples – Armenians and Jews – is full of similarities and mutual contacts, and, even with the utmost effort in the world, one can not derail those relations. Nevertheless, in the existence of a political agenda and irresponsible analysts – one cannot avoid comments based on void arguments, trying to prove the reverse.

Aliyev’s Dictatorship is Threat to Regional and Global Stability

Viken Khlgatyan

Armen Sahakyan 

After inheriting the half-a-century-old reins of power in 2003 from his deceased father, Heydar Aliyev, Azerbaijani dictator Ilham Aliyev has tried to position his country as a reliable producer of energy and counter-terrorism partner for the West. At the same time he has pursued rapid militarization, anti-Armenianism, and the consolidation of a strongman regime.

The Two Faces of Azerbaijan’s Mr. Aliyev

President Ilham Aliyev of Azerbaijan does a masterful political Jekyll and Hyde. A cable from the American ambassador to Baku released on WikiLeaks described him as a Michael Corleone-Sonny Corleone figure — referring, respectively, to the coolly calculating and the impetuously violent brothers of the “Godfather” mafia family. Mr. Aliyev is “pro-Western” in many of the ways the West admires: He is suave, well dressed and well spoken in English; he is ready to send his country’s ample supplies of oil and gas to Europe and to Israel; his Islam is moderate and modern; and he hosts lavish international events like the Eurovision Song Contest in 2012 and the European Games to be held next June.

He is also hugely corrupt, and his authoritarian regime has one of the world’s worst records on human rights.

Kim, Khloé and Kourtney Kardashian Making First-Ever Visit to Armenia in April 2015

Ken Baker

Natalie Finn

 

The Kardashian sisters have taken over half the globe to date. Next stop: Armenia.

Khloé Kardashian, Kim Kardashian and Kourtney Kardashian are planning to travel to their paternal ancestral homeland in April, E! News has exclusively learned.

The specifics are still being worked out for their family milestone journey, but Kim is set to take daughter North West with her, while Kourtney will be traveling with kids Mason, Penelope and Reign as well. Several cousins are also expected to be along for the continent-crossing ride.

Kim's hubby, Kanye West, will make the trip if his upcoming touring schedule allows.

"Visiting Armenia has been on Kim's bucket list forever," a family insider tells us. "They are all so excited! They want to learn about their heritage."

Genocide and Kim Kardashian: The Bloody History Behind System of a Down's Tour

Kory Grow

 

System of a Down will be embarking on a tour to commemorate the 100th anniversary of the Armenian genocide.

Between their spasmodic rhythms and jagged melodies, System of a Down have always been committed to a sobering cause: raising recognition for the Armenian genocide of 1915. The group’s self-titled debut LP contained a song called “P.L.U.C.K.,” in which frontman Serj Tankian sang “A whole race, genocide/Taken away all of our pride,” and over the years the band has held several one-off “Souls” concerts to help raise awareness of the tragedy.

Մէկ ազգ, քանի՞ մշակութային ոլորտ. հայկական բազմազանութիւն

ՆԱՐԵԿ ՍԷՖԷՐԵԱՆ

Վերջերս «ել-փոստային կռիւ» ունեցայ մի անծանօթի հետ:

Դրան «կռի­ւ» կո­չելը չա­փազան­ցութիւն կը լի­նի: Աւե­լի ճիշտ, բուռն քննար­կում ու­նե­ցանք ել-փոս­տեր ստա­նալով ու ու­ղարկե­լով: Իրար գտել էինք ընդհա­նուր ծա­նօթի մի­ջոցով, ով խո­հեմ գտնուեց ու խօ­սակ­ցութիւ­նից զերծ մնաց:

Խնդի­րը արե­ւելա­հայե­րէնի ու արեւմտա­հայե­րէնի շուրջ էր, մաս­նա­ւորա­պէս` եթէ կան երկու առան­ձին հա­յերէն լե­զու­ներ, կամ եթէ եր­կուսն էլ մի լե­զուի մաս­նիկներն են: Ու­րիշ տար­բե­րակ­ներ էլ կան, եւ նաեւ կա­րելի է, որ մարդ արե­ւելա­հայե­րէնին ու արեւմտահայերէնին միառ­ժա­մանակ տար­բեր բնո­րոշումներ տայ: Նա­մակա­կիցս ինքնավստա­հօրէն պնդում էր, որ կայ միայն մէկ հա­յոց լե­զու: Իմ դիր­քո­րոշումն այն է, որ դրանք «քոյր լե­զու­նե­ր» են:

One Nation, How Many Aspects of Culture? Armenian Diversity

Nareg Seferian

 

Not too long ago, I had an “e-mail fight” with someone I don’t know.

To call it a “fight” would be an exaggeration. Rather, we had a heated discussion back and forth via e-mail, having found each other through a mutual acquaintance who wisely slipped out of the conversation.

The issue was Eastern Armenian and Western Armenian – specifically, whether or not there are two separate Armenian languages, or whether they are both versions of one language. There are other possibilities, and it could be the case that one may characterise Eastern and Western Armenian in more than one way at the same time. My correspondent was very confident to insist that there is only one Armenian language. My own position is to refer to the two as “sister languages”.

Banned from Entering ‘Open’ Archive

When the “Armenian Question” is discussed, Turkish state officials immediately talk about archives. The fact that the archives are open to everyone, and that all documents are accessible, is shown as adequate reason to leave the interpretation of the events of 1915 to historians. However, Mehmet Uluışık’s story completely disproves the official version regarding the archives.

Թաներ Աքչամի ցնցիչ յօդուածը «Թարաֆ»ի մէջ

«Թարաֆ» թերթի Յունուար 4ի թիւին մէջ, ծանօթ պատմաբան Թաներ Աքչամ դարձեալ հրատարակած է շատ հետաքրքրական յօդուած մը, ուր ան կը յիշեցնէ, թէ Սարըղամիշի նշանաւոր ճակատամարտին ընթացքին հայ զինուորներ ալ կռուած էին օսմանցի զինուորներու կողքին եւ անոնք եւս տառապած էին Սարըղամիշի աղէտէն:

«Բոլորս Շառլի ենք»

Կարելի՞ է սպան­նել երա­խաներ հրէական դպրո­ցի մը առ­ջեւ։ Կա­րելի՞ է զգետ­նել լրագրողներ, որոնք խմբագ­րա­կան ժո­ղովի մէջ են։ Կա­րելի չէ։ Կա­տարե­լով անհաւատալին, իս­լա­մական ֆա­շակա­նու­թեան զի­նեալ ձեռ­քեր մեզ կը մա­տու­ցա­նեն հսկայ ծա­ռայու­թիւն մը՝ ցոյց կու տան իրենց ճշմա­րիտ դի­մագի­ծը։

From Constantinople to LA: Three Centuries of Western Armenian Theater

Aram Kouyoumdjian

This past fall, at a conference on “Armenian Art and Culture in the Ottoman Empire Before 1915,” I presented a paper entitled “Arrested Development: Western Armenian Theater in the Nineteenth Century.” The paper examined the emergence of Western Armenian theater in Constantinople – or “Bolis” – amidst a period of national awakening known as “Zartonk” and of linguistic transition from classical to vernacular Armenian.

As I delved into my research, I could not help contemplating that in all of Los Angeles there had been two – just two – productions in Western Armenian the whole year, and that both of them had direct links to 19th-century Constantinople: the Krikor Satamian Theater Company’s rendition of “Shoghokort” (The Flatterer) by Hagop Baronian was written in that time and place, while my own revival of “Hin Asdvadzner” (Ancient Gods) adapted an iconic work by Levon Shant, who was born in Bolis and spent formative years there prior to the Genocide.

Australian Non-Recognition of the Armenian Genocide Documented

Documents obtained under a Freedom of Information request by the Armenian National Committee of Australia (ANC Australia) confirm that the issue of the Armenian genocide is sidestepped by the Australian government to please Turkey's demands, as reported on January 8, 2015.
In a letter addressed to then-Foreign Minister of Turkey, Ahmet Davutoglu, on May 15, 2014 his Australian colleague Julie Bishop wrote: "Recognising the important interests at stake for both countries, I assure you that there has been no decision to change the long-standing position of successive Australian Governments on this issue."

Geoffrey Robertson puts the case against Turkey for 1915 Armenian genocide

Louis Nowra

 

On April 24, 1915, the day before the Anzacs landed at Gallipoli, the Turkish government in Constantinople rounded up hundreds of Armenian artists, intellectuals, academics, priests and community leaders and killed most of them.

At the time there were 15 million Turkish Muslims and about two million Christian Armenians in Turkey (or Anatolia as it was then). The Armenians were better educated and wealthier than most Turks and because of that were envied and hated, so much so that the government instituted a program of ethnic cleansing. The Turks had had practice runs before. Between 1894 and 1896, 200,000 Armenians were massacred by soldiers and armed mobs.

CSUN Armenian Studies to Host Genocide Conference

The Armenian Studies Program at the California State University, Northridge (CSUN) on Saturday, January 31 will host a one-day conference from 9:30 a.m. to 4:30 p.m. on the theme of “The Armenian Genocide: Accounting and Accountability.” Held at CSUN’s Grand Salon, the event will constitute a part of the United Armenian Council of Los Angeles’ Armenian Genocide Centennial events, and will be dedicated to the generations of 1915 and 2015.

Ֆրանսայի Սահմանադրական Խորհուրդը ի սկզբանէ Թուրքիոյ խաղաքարտե՞րը կը բաժնէր

«Ցեղասպանութեանց ժխտումի պատժելիութիւնը նախատեսող բանաձեւը ի սկզբանէ դատապարտուած էր վիժումի՞», կը հարցնէ Փարիզի «Նոր Յառաջ» երկօրեայի խորագիրը Յունուար 6, 2015ի թիւով։ Ֆրանսայի Սահմանադրական Խորհուրդի անդամ Հենէլի եւ իր թուրք բարեկամին թղթակցութեան վերաբերող յոյժ կարեւոր փաստաթուղթ մը հրապարակած է «Նուվէլ տ՚Արմենի» ամսաթերթը 2015 Յունուարի իր թիւին մէջ։ 

France: A Constitutional Council Quite Turcophile?

Anne Dastakian

Translated by Vartan Matiossian

 

In its first issue of 2015, the year of the centennial of the genocide of the Armenians of 1915, always officially unrecognized by Turkey, Les Nouvelles d'Armenie Magazine (NAM), the biggest French magazine dedicated to Armenia, publishes an investigation which is at least worrisome. An exchange of emails (see below) from February 2012 between a French, Hubert Haenel, former senator and member of the Constitutional Council, and a Turk, Yasar Yakis, former minister of Foreign Affairs, ardent Francophile and Turkish lobbyist in France, tends to prove very dangerous relations between our "sages," independent and guarantors of the French Constitution in principle, and an eminent agent of foreign influence. The exchange was held at the moment of the invalidation, on February 28, 2012, by the Constitutional Council of the Boyer law which looked for penalizing "the denial of genocides recognized by France," namely, the Armenian genocide. 

A Century of Silence

Raffi Khatchadourian

I. RESURRECTION

When I try to imagine my grandfather, the face that appears to me is a variation of a pencil drawing that hangs in my parents’ house. The drawing captures the earliest image of him that we have in our family. He appears to be in his thirties, and he stares down from the wall with a serious countenance, a sharply groomed mustache, a tall, stiff collar, a tie pin. He seems like a self-possessed man, with an air of formality: a formidable person.

I never had the chance to meet him. I was born in the nineteen-seventies, on Long Island, and he was born in the eighteen-eighties, in the Ottoman Empire, near the Euphrates River. He died in 1959—the year that the first spacecraft reached the moon, Fidel Castro seized power in Cuba, and Philip Roth published “Goodbye, Columbus,” though I suspect he would have known nothing of those things. What he knew was privation, mass violence, famine, deportation—and how to survive, even flourish, amid such circumstances.

Pilgrimage as/or Resistance

Nancy Kricorian

Before I leave home, I come up with a title for the Armenian Heritage Trip to Turkey: Twenty Armenians on a Bus, or The Thirty Handkerchief Tour. Our guide calls it a pilgrimage, and refers to us as pilgrims, as though we are on a religious or spiritual quest. What do I hope to find? Almost one hundred years have passed since my paternal grandmother and her family were driven from their home in Mersin in 1915, just a few months into the Ottoman government’s genocidal campaign that resulted in the deaths and exile of the vast majority of its Armenian citizens. Of her immediate family, only my grandmother and her brother survived the death march. They were among eight thousand Armenian orphans in a camp in the Syrian desert at Ras al-Ain.

Թուրքիոյ ժողովուրդին միայն 9%-ը հայկական ցեղասպանութեան ճանաչման համամիտ է

Տնտե­սու­թեան եւ Ար­տա­քին Քա­ղաքա­կանու­թեան Ու­սումնա­սիրու­թեան Կեդ­րո­նը «1915ի հայ­կա­կան դէպ­քե­րու»ն մա­սին հար­ցա­խոյզ մը կա­տարած է ամ­բողջ Թուրքիոյ տա­րած­քին։ Հար­ցա­խոյ­զի մաս­նա­կից­նե­րուն առա­ջար­կուած է ընտրել հե­տեւեալ հաս­տա­տումնե­րէն մէ­կը.-

– 1915ին իրենց կեան­քը կորսնցու­ցած հա­յերուն հա­մար նե­րողու­թիւն պէտք է խնդրուի եւ պէտք է ըն­դունուի, որ գոր­ծուածը ցե­ղաս­պա­նու­թիւն էր։

– 1915ին իրենց կեան­քը կորսնցու­ցած հա­յերուն հա­մար նե­րողու­թիւն պէտք է խնդրուի, բայց բա­ցի ատ­կէ՝ որե­ւէ այլ քայլ պէտք չէ առ­նուի։

– 1915ին իրենց կեան­քը կորսնցու­ցած հա­յերուն հա­մար ցաւ պէտք է յայտնուի, սա­կայն նե­րողու­թիւն պէտք չէ խնդրուի։

– Պէտք է նկա­տի առ­նուի, որ 1915ին իրենց կեան­քը կորսնցնող­նե­րը միայն հա­յեր չեն եղած, այլ օս­մանցի հայ­րե­նակից­ներ եւս մա­հացած են, ուստի՝ անոնց հա­մար ալ պէտք է ցաւ յայտնուի։

– Որե­ւէ քայլ պէտք չէ առ­նուի։

– Այս նիւ­թին շուրջ գա­ղափար չու­նինք, ուստի՝ պա­տաս­խան չու­նինք։

Interview with Fr. Vahan Hovagimian, Head of Vienna Mekhitarists

For nearly 250 years the Mekhitarist Monastery of Vienna has retained its status as one of the major spiritual and cultural pillars of the Armenian Diaspora.

It was established in 1773, after a group of monks separated from the mother Venice congregation and moved to Trieste. In 1810 the congregation moved again, this time to Vienna, when Emperor Francis I of Austria (1804-1835) provided them with refuge in an abandoned Capucine abbey in the St. Ulrich suburb of the city.

The monastery includes a church, museum, library, and school. The library has the largest and the oldest collection of Armenian newspapers: some 170,000 volumes. The museum has one of the most significant Armenian coin collections, the oldest dating from the 4^th century B.C. It also has ancient tapestries, ceramics, maps, a huge globe of the world, old Armenian silver works, Bibles, paintings by Naghash Hovnatan and Ivan Aivazovsky, and cartoons by Alexander Saroukhan. Its 2,600-illuminated manuscript collection is the third-largest after that of Armenia and Jerusalem. The library also has an estimated 500,000 books. The street where the monastery is located is called Mechitaristengasse. It’s in the 7th district of Vienna.

The congregation was founded by Mekhitar Sebastatsi in Constantinople in 1701. After being forced out of the country and a brief stay in the Peloponessus, the monks established themselves in the San Lazzaro island of Venice.

The following interview with Father Vahan Hovagimian, the head of the Vienna monastery, was conducted in late fall.

KDWIN ծրագրի հեղինակ Ռաֆիկ Մարութեանը ոչ եւս է

Քանի մը օր առաջ, երկարատեւ հիւանդութենէ ետք մահացած է Ռաֆիկ Մարութեանը՝ Գալիֆորնիոյ մէջ: Անոր անունը բոլորին ծանօթ չէ, սակայն անոր ստեղծած համակարգչային KDWIN ծրագիրը հանրաճանաչ է եւ 1995էն կը գործածուի Windows համակարգին մէջ՝ հայերէն տառատեսակներով գրելու համար։ Unicodeի ստեղծումը վերջին տարիներուն Միայն վերջին տարիներուն սկսած է փոխարինուիլ Unicodeի տառատեսակներով։